به مناسبت شهادت جوان ترین امام مان

به مناسبت شهادت امام جواد علیه سلام

قالَ  امام جواد علیه السلام : ثَلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَةُ الاْ سْتِغْفارِ، وَ خَفْضِ الْجْانِبِ، وَ کَثْرَةِ الصَّدَقَةَ.

فرمود: سه چیز، سبب رسیدن به رضوان خداى متعال مى باشد:

1 - نسبت به گناهان و خطاها، زیاد استغفار و اظهار ندامت کردن .

2 - اهل تواضع کردن و فروتن بودن .

3 - صدقه و کارهاى خیر بسیار انجام دادن .

چند لحظه ای سر سفره روضه امام جواد بنشینیم... 

ناله وا جگر نزن اینقدر

جگرت را شرر نزن اینقدر

 

با صدای نفس نفس زدنت

پشت در بال و پر نزن اینقدر

 

بیشتر می زنند بر روی طشت

ناله بیشتر نزن اینقدر

 

پشت در هیچ کس به فکر تو نیست

پس سرت را به در نزن اینقدر

 

صورتت را مکش به روی زمین

خاک را بر قمر نزن اینقدر

 

سن و سالت نمی خورد بروی

آه!  حرف سفر نزن اینقدر

 

وسط کوچه ات می اندازند

به لب بام سر نزن اینقدر

 

عمه ات را صدا بزن اما

ناله یا پدر نزن اینقدر

×

ناله بر شاه کاظمین کجا؟

ولدی گفتن حسین کجا؟

(علی اکبر لطیفیان)

یک سوال به ذهنم رسید در این شب شهادتی(که البته قبلا هم مطرح شده اما از باب تذکر و تامل بیشتر!) ، و آن هم اینکه واقعا ائمه علیهم سلام این همه درد و رنج را تحمل کردند برای چه؟ برای اینکه ما در این جایی که الان هستیم مرتبا درجا بزنیم ؟ یا سرمان به کارهای روزمره و بعضا الکی گرم باشد؟ ... واقعا از ما چه توقعی دارند؟...